Ik kende de band nog niet echt. Van te voren heb ik wel een beetje onderzoek gedaan op Youtube, maar daar sprak de muziek me niet echt heel erg aan. Dit kwam vooral door de stem van de zanger. Hij was me net iets te monotoon en stoïcijns. Gelukkig is mijn menig na het concert totaal veranderd. De zanger had live namelijk een veel prettigere stem om naar te luisteren. De muziek was afwisselend, maar sloot wel goed op elkaar aan. Volgens mijn vader, die mee was, hebben ze vier soorten liedjes: hard, langzaam, Diamonds (de hit van afgelopen voorjaar) en iets wat daartussenin zit. Hier ben ik het niet helemaal eens over.
Het voorprogramma viel me dan weer wel tegen. Dit was een singer-songwriter genaamd Christof. Hij had maar een soort muziek: langzaam met overal hetzelfde ritme. Ik was dan ook opgelucht dat het voorbij was. Dit dacht een groot deel van het publiek ook volgens mij.
Het concert zelf vond ik geweldig. De band speelde muziek die erg aansluit bij mijn muzieksmaak, Fall Out Boy en Green Day bijvoorbeeld. Het was vooral Rock georiënteerd en daar hou ik wel van. Ook had ik goed uitzicht op het podium. De zaal had twee verdiepingen aan balustrades en ik stond op de eerste. De plek waar ik stond was recht tegenover het podium, dus ik had perfect uitzicht.
Dit concert was zeker een succes en ik zou zo weer naar een concert van The Boxer Rebellion gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten